Ik ben Maaike van de Belt en getrouwd met Mark. Samen hebben wij 2 zonen, geboren in 2002 en 2004. Hebben we 2 honden, 2 katten & 3 kippen. Met z’n allen wonen we net iets buiten het dorp op een heerlijke plek met een klein stukje eigen bos. En wie ben ik dan? Dat heb ik altijd een zeer lastige vraag gevonden. En toch ga ik een poging wagen zodat jij iets meer over mij weet.
Ik geloof dat ‘wie ben ik’ regelmatig veranderd. Tenminste de gedachte die je over jezelf hebt. De kijk naar jezelf.
En dat ben ik mij eigenlijk pas vrij recent gaan beseffen. In 2015 starte ik mijn eigen ont-dekkingsreis en begon ik aan mijn opleiding kindercoaching bij Tori. Oh, wat een ontdekking heb ik sindsdien gedaan. Ik mocht kennis nemen van karakterologie, familiesystemen, innerlijke familie en nog zoveel meer. En daar is het zeker niet bij gebleven. Ben mij ook meer gaan verdiepen in emoties, introversie, hoog sensitiviteit en geboortepatronen. En de mooiste ontdekkingen zijn toch eigenlijk wel de herkenningen in mijzelf. En zeker ook het doorkrijgen welke invloeden van buitenaf een rol spelen in hoe je naar jezelf kijkt, hoe je over jezelf denkt. Dat je allemaal zo je eigen patronen en manieren hebt om je op een of andere wijze staande te houden in de maatschappij om je heen.
Als klein meisje had ik al vaak de behoefte om alleen te zijn. Voelde mij vaak onbegrepen. Ik kon mij prima vermaken
het lezen van boeken of juf zijn voor al mijn poppen. Op de foto hiernaast ben ik 12 jaar en zat ik in klas 6 (nu groep 8). Na de zomervakantie ging ik naar de brugklas. Terugblikkend en met de kennis van nu, durf ik wel te zeggen dat ik daar nog niet aan toe was. De stap was veel te groot en ging te snel.
Ik heb het denkbeeld ontwikkeld dat ik een stil, verlegen meisje (vrouw) ben. Dat ik niet voldeed aan de ‘eisen’ van de maatschappij. Dat stil en verlegen niet oké is. Door dit denkbeeld twijfelde ik met regelmaat aan mijn kunnen, aan mijn capaciteiten. Had weinig vertrouwen in mijzelf. Durfde mij vaak niet uit te spreken, bang dat ik iets zou zeggen dat een ander niet ging begrijpen. Dan kon ik spontaan gaan huilen omdat de spanning mij dan te veel werd. Dat was (en is) en manier waarop ik kan ont-laden.
En juist doordat ik mij vanaf 2015 meer geen verdiepen in juist de onderwerpen als emoties, introversie, hoog sensiviteit en geboortepatronen ben ik gaan zien welke kwaliteiten ik van nature al ‘gewoon’ bezit. Er viel een last van mijn schouders en ik ging mijzelf nu eindelijk eens begrijpen. En misschien wel het meest belangrijke, ik ging mijn eigen behoeftes en verlangens zien en daar ook (steeds meer) naar handelen.
En tja, wie ben ik dan!?
Ik ben wie ik ben en weet je, die IK is alle dagen nog aan het leren en ontdekken. Nieuwe inzichten en informatie zorgen er bij mij voor dat ik nu verder kijk dan mijn oude blikveld. Ik laat stap voor stap de oude en minder positieve gedachten over mezelf los. Ik heb mezelf de ruimte gegund om de mooie en krachtige eigenschappen en kenmerken van mezelf te gaan (her)ontdekken en omarmen. Heb ik ontdekt hoe ik die introversie en sensitiviteit op een – voor mij – positieve wijze kan gebruiken zodat ik steed meer en vaker handel en doe vanuit mijn natuurlijke kern en maak ik juist gebruik van de prachtige eigenschappen van een rustzoekende analytische introverte HSP-er!
En wat ‘ben’ ik nog meer……
spiritueel – geloof dat er meer is tussen hemel en aarde dan alleen lucht
soms een beetje rebels
met vlagen een tikkeltje eigenwijs en kan behoorlijk koppig zijn
hou van buiten zijn en dan vind ik het heerlijk om in een bos te struinen
hou van op blote voeten lopen (zelfs in de winter)
hou van een vuurtje stoken
ben een gevoelsmens en zoom in op dynamieken; wat gebeurt er tussen mensen op gevoelsniveau en dus zonder woorden
als ik te veel signalen en prikkels heb opgepikt, knijp ik er even tussen uit en neem ik even tijd voor mezelf om te herladen
hou van observeren en analyseren
heb ik soms tijd nodig om informatie (vraag, verhaal) te verwerken en lukt het mij niet om direct te reageren
Maar misschien nog het meest belangrijke; ik ben mijzelf en dat waardeer ik – inmiddels – enorm!