Gisteren schreef ik een stukje over wat echt vuur je kan vertellen over jouw innerlijk vuur. Mijn eigen woorden hebben ook mij weer dingen laten zien.
Vaak kan ik dwalend op zoek zijn naar wat mijn innerlijk vuur nu echt goed laten branden. Niet te zacht en vooral ook niet te hard. Deze week had ik een mooi gesprek met iemand over de oh zo bekende patronen en overtuigingen. Nu heb ik de afgelopen jaren best veel kennis vergaard over hoe patronen en overtuigingen (kunnen) groeien in jezelf.
Ik heb ze leren herkennen en vooral ook erkennen. Er zijn soms van die hardnekkige patronen en overtuigingen die zich niet zo snel van de wijs laten brengen. Die reizen heerlijk en comfortabel met jou mee en bij tijd en wijlen dringen ze zich naar de voorgrond. En omdat ze al best een tijdje meegaan, kan het heel af en toe best comfortabel voelen voor je zelf. Soort feest der herkenning.
Maar ja, soms passen die patronen en overtuigingen helemaal niet meer bij je. En in je bovenkamer weet je heus wel dat het anders ‘moet’. Mmmm, ‘kan’ is misschien een beter woord. Om ze te vervangen voor andere patronen en overtuigingen vergt tijd en soms ook best een beetje lef. Het voelt voor mij dan soms alsof ik naakt de wereld over ga.
De afgelopen tijd – zeg maar gerust twee jaar – heb ik best lopen dwalen. En dat dwalen zorgt er dus voor dat mijn vuurtje bijna uitgaat. Dan is er twijfel of ik überhaupt ‘Ik WijzZ’ nog wel wil behouden. Dan gaat mijn innerlijke saboteur flink met mijn gedachten aan de haal. Ik heb een aantal van die hardnekkige overtuigingen; ‘ik kan het niet zo goed verwoorden’, ‘niemand luistert naar mij’, ‘ik word niet gezien’. Maar ja, die eerste kan ik nu al wegstrepen. Als die namelijk waar was, dan waren deze woorden niet geschreven.
En die ‘niemand luistert naar mij’ kan ook wel de kast in. Wanneer ik namelijk in een kleine groep of 1-op-1 met iemand een gesprek heb of bijvoorbeeld over vuur maken praten, dan krijg ik toch wel de indruk dat men luistert. En die ‘ik word niet gezien’, tja, dat weet ik eigenlijk helemaal niet. Ik zou denk ik ook gek worden wanneer iedereen mij ging zien.
Ik geloof in de ‘zo binnen – zo buiten’. Wanneer ik blijf vasthouden aan mijn beperkende overtuigingen, ga ik (soms) dingen doen die deze overtuigingen blijven bevestigen. Dan krijg je ‘zie je wel, deze overtuiging klopt toch’ er gewoon gratis en voor niets bij.
Maar wanneer ik mijn vuurtje goed heb branden (en dat hoeft zeker niet perfect) en dus de dingen ga doen waar ik energie van krijg, straal ik die energie ook uit. En omdat alles energie is, zal mijn energie precies daar komen waar het nodig is.
En wat wil ik eigenlijk zeggen. Nou dat ik een aantal knopen heb doorgehakt en besloten om nu vooral de dingen te gaan doen waar mijn innerlijk vuur goed bij gaat branden.
En mijn innerlijk vuur gaat goed branden van:
* vertellen en maken van vuur
* wandelen over paden en lanen
* genieten en leren van de natuur
* moestuinieren
* lezen van inspirerende boeken
* verdiepen in de wereld van de moderne heks
* verdiepen en leren van pendelen
En eentje die ook niet mag ontbreken bij het onderhouden van mijn innerlijk vuur is het met regelmaat er even tussenuit knijpen om mijn vonkjes weer op te laden.
Wil jij jouw innerlijke vuurtje een keer onderzoeken met een echt vuurtje, neem dan gerust contact met mij op.
Ik WijzZ – Ontdek de natuurlijke jij!
Van ruis in je hoofd naar innelijke rust
Afbeelding is afkomstig uit eigen collectie.